Nijmeegs erfgoedevenement van 8 tot en met 16 oktober 2022

Een initiatief van het Valkhofkwartier en 024 Geschiedenis tijdens de maand van de Geschiedenis georganiseerd door Stichting Vlegel.
Kom dagelijks genieten van een cultureel theatercafé in de Nicolaaskapel met diverse presentaties, muziek en pitches uit het culturele erfgoedveld gecombineerd met Nijmeegse horeca hotspots.
Speciale gast tijdens deze dagen is de YouTube literair performer Floris leest.

In de weekenden is er nóg meer te doen: kinderspelen, rondleidingen, sport en muziek in het park. Tussen 8 en 16 oktober maak je zo op een leuke, inspirerende en verrassende manier kennis met de cultuur en geschiedenis van Nijmegen. 
Tijd Nicolaaskapel alle dagen: 17.00 – 22.00 uur.
Tijd Valkhofpark in het weekend: 12.00 – 18.00 uur, Valkhofpark en dan verder in de Nicolaaskapel 
Realisatie door: De Valkhofvereniging, Stichting Vlegel, Kwartiermakers Valkhofkwartier. In samenwerking met leden van het Valkhofkwartier, deelnemers 024 Geschiedenis en het Huis voor de Binnenstad.

“Zodra er een dekbed van zand en as over de duizenden naamloze lijken is gespreid, wordt de vergetelheid gecultiveerd” (Ernst van Altena)

Wereldleiders

Wat begon als idealisme
Hoop ik, maar zou het echt?
Werd langzaam maar zeker meer macht
Om het ideaal waar te maken, toch?

Idealisme verwerd tot ‘realistisch zijn’
Macht werd van middel tot statuut
Met staar en blindheid tot gevolg
Enkel de blik van paladijnen nog.

Mensen met betreste schouders
Vertrappen de waardigheid van te leven
Woorden zijn grotesk en vooral leeg
Wie spreekt namens de jonge gesneuvelden?

Woorden die eerst duidelijk waren
Krijgen nieuwe betekenissen toebedeeld
Die woorden moeten schoongewassen worden
En uitgespreid op het bleekveld.

Wereldleiders, sociopaten zijn het.

Hubert C.W. Hendriks

‘Von guten Mächten treu und still umgeben
behütet und getröstet wunderbar,
so will ich diese Tage mit euch leben
und mit euch gehen in ein neues Jahr.’

(D. Bonhoeffer)

In mijn huis mag ik vrijwel alles. Zij het in overleg met huisgenoten als je die hebt.

Vrienden, familie en kennissen kan ik appen, videobellen of zoomen. Ik mag het met hen over alles hebben waar zij ook positieve gevoelens uit putten. Ok, heel even kankeren hoort er wel bij natuurlijk.

Met zakelijke relaties kan ik bellen en zoomen. In onze lotsverbondenheid zijn we in de eerste plaats zakelijk uiteraard en dat leidt tot snelle resultaten. Reizen en poespas blijkt niet echt nodig. Die gezellige lunch zetten we op de horizon, gaan we echt niet vergeten.

Ik merk dat ik zomaar ineens tijd over heb en kan nu meer aandacht besteden aan mijn geliefden. Als ik alleen ben kan ik ontspannen veel meer mijn eigen ding doen.

Ik laat me niet gek maken door mopperaars. De hartstochtelijke ‘beter weters’ laat ik in hun vet smoren in afwachting van en hopend dat zij in hun zekerheidsportefeuille ook het begrip tolerantie ontdekken.

Eigenlijk mag ik en kan ik heel veel.

Patrich Chatelion Counet schrijft in zijn ‘Vijftig tinten God‘ over het syndroom van Capgras ook wel Dubbelgangerswaanzin genoemd: “waardoor je dus je geliefden, vrienden en bekenden niet meer als ‘echt’ herkent… Voor herkenning van personen is niet alleen een fysiek geheugen nodig waarmee je de het gezicht en de gestalte van de ander herkent, maar men dient iemand ook als emotioneel en vertrouwd te herkennen.”

Volgens mij kan de omgekeerde variant ook een gevaar zijn: Dan ga je het beeld van een persoon hanteren (haten of liefhebben) zonder dat die persoon je fysiek noch emotioneel kent. Een combinatie van het stendhalsyndroom en het celebrity worship syndroom. Dit kan ertoe leiden dat je een obsessieve verhouding creëert tot iemand die jou niet kent.

Oef dacht ik ineens. Hoe verhouden wij ons tot God. Hoe verhouden wij ons tot Jezus Christus. Hoe verhouden wij ons tot Maria. Kan het zo zijn dat we een figuur als Jezus een dubbelrol geven die niets met de werkelijkheid heeft te maken. Bijvoorbeeld door Jezus tot God te maken. En wat te denken van de eenvoudige moeder van Jezus die een gekroonde koningin in de hemel wordt met notabene een bemiddelaarsrol.

Het gevaar van pathologie in onze verhouding tot God, Jezus en Maria bedreigt ons voortdurend en heeft helaas al excessen gekregen in een aantal kerkelijke dogma’s.  Aan ons de schone taak om in het voorbeeldend leven van de mens Jezus Christus Gods bedoelingen te herkennen als in de dagelijkse werkelijkheid haalbaar. Iedere idolatrie zonder daadwerkelijk handelen is een gotspe.